Twee dikke vrienden ...
Ja, zo kunnen we dit duo wel
noemen, Thor en mama...
Ongelooflijk hoe snel die band groeit
tussen hun tweetjes. En ook met oma
lukt het zeer goed. Ik hoor hen dagelijks
en volg hen ook wat via het internet, en
het is opmerkelijk hoe snel dat manneke
evolueert. Amai ! Het wordt tijd dat ik bij hen
ben, want ik heb zo de indruk dat ik al
zoveel gemist heb...
die eerste spontane knuffel met mama,
een (poging tot een) zoen, zijn eerste
wandeling naar buiten, ...
Dat zegt veel over hoe ze het stellen hé...
Natuurlijk zijn er bij al die "ups" ook wel eens "downs",
hij heeft regelmatig eens kuren om te gaan slapen in
de namiddag, en dan heb je best oordopjes bij de hand !
Bij etenstijd kan het voor hem niet vlug genoeg gaan
en ook alles wat niet mag, blijkt voor hem toch
zooooo interressant ! Maar dat hoort erbij zeker...
Het is in elk geval boeiend om hem bezig te zien,
en vooral ook vermoeiend zo te horen, want s'avonds
vallen ze alle uitgeput zonder problemen in slaap...
Deze week is het "aflossing van de wacht" en reis ik
naar Almaty, terwijl Marie haar ma terug keert.
Dat we maar vlug enkele dagen verder zijn.
We houden jullie op de hoogte wanneer ik aangekomen ben.