Over ons

Mijn foto
dadizele, west vlaanderen, Belgium
Hallo, Wij zijn Thomas en Marie uit Dadizele. We zijn momenteel 'adoptie zwanger' van een kindje uit Kazachstan. Sinds een kleine drietal jaar zijn we actief bezig met die procedure. Nu is het wachten naar ons vertrek ... Ons vertrek naar ons klein mirakel ... Ondertussen hebben we dat vertrek naar "our little Kazach dream" gehad. Snuffel gerust rond op de blog om ons avontuur te volgen...

vrijdag 26 februari 2010

26 Februari 2010

Wat nieuws over ons klein manneke ...
Met Thor en de mama gaat alles prima,
die eerste dagen waren wat wennen, maar
ze blijken stilaan goed hun weg te vinden.
Het is een actief bazeke, volop op verkenning
in die nieuwe, grote wereld...
eten gaat prima, je moet zeker niet proberen
om hem een maaltijd te laten over slaan,
anders is het "kot" te klein ! Sedert een tweetal
dagen begint hij ook ferm rond te kruipen, met
als gevolg dat je ogen te kort komt, in een oogwenk
zit hij in de kasten, en lichtschakelaars aan/uit doen
vind hij toch zo leuk...
Het is ongelooflijk hoe snel dat manneke naar Marie
toe groeit, en met oma is hij ook al beste vriend.
Wanneer het weer het toe laat, gaan ze af en toe ook
eens op wandel, in het begin was hij wat weigerachtig
in de buggy, en als de rit te lang duurde, liet hij dat
wel merken, een huilbui bleef dan niet lang op zich
wachten. Ondertussen gaat dat al stukken beter, en
dommelt hij zelfs al eens in slaap...

Prachtig om dat manneke bezig te zien,
(voor mij, Thomas, helaas wel via skype voorlopig)
je zou dit voor geen geld ter wereld meer
willen missen !




zondag 21 februari 2010

21 Februari 2010

Ons zoontje heeft het weeshuis verlaten !

Vrijdag is Marie terug vertrokken naar Almaty,
samen met haar ma. Het was de bedoeling dat ze
dan nog een dagje in Almaty rustig konden vertoeven,
wat boodschappen doen, ... zodat ze maandag dan Thor
uit het weeshuis kunnen gaan halen.
Maar dat is eventjes anders gelopen...
ze houden daar graag van verrassingen,
en dit was er eentje die heel positief was...
Toen ze in de luchthaven aankwamen, kregen ze te
horen dat ze zaterdag voormiddag reeds naar het
weeshuis mochten en hem mee mochten nemen !
Als dat geen leuke aankomst was in Almaty, dan
weet ik het ook niet meer ! Amai, alle hens aan dek
om nog het een en ander voor te bereiden,
en van dat rustig kuieren in Almaty is er uiteraard
niks in huis gekomen, al was dit voor Marie en haar
ma uiteraard geen ergernis !
Ik wou dat ik reeds bij hen kon zijn, ik (Thomas) blijf
nog eventjes en Belgie achter, maar sta te popelen
om hen na te reizen, ondertussen volg ik alles via
internet, en probeer ik ook jullie wat op de hoogte
te houden via de blog.
Voor de rest kan ik jullie vertellen dat ze het ginds
heel goed stellen, het is wat wennen, maar ze
vinden hun weg wel. Ook Thor gaat vrij goed om
met de aanpassing, en blijkt zijn mama en oma
al behoorlijk goed te verkennen. Een iets moet ik
wel al klaar leggen in mijn koffer, lichte (!) kleding
voor binnen, want in het appartement blijkt het
verschrikkelijk warm te zijn, en een thermostaat
kennen ze daar niet hè. Maar enfin, als dat maar
het enige is, ik kan niet wachten om te vertrekken !

In premiere, nog wat discreet : Ons zoontje Thor !






Tot gauw met meer nieuws !

zondag 7 februari 2010

7 Februari 2010

Terug in ons belgenlandje...

Hallo iedereen, sinds gisteren zijn we terug in het land.
Terug thuis van een drukke, vermoeiende week...
Maar het is het resultaat dat telt, en dat loont hé !
Toen we gisteren dachten dat we veilig en wel terug
thuis waren, werden we toch nog even opgeschrikt
tijdens onze landing. We kregen te maken met
een "touch and go" zoals de piloot ons achteraf vertelde.
De landingssnelheid van het vliegtuig was te hoog, en
net toen we de grond raakten met de achterwielen van
het vliegtuig, gingen de motoren terug vol gas open,
en schoten we terug de lucht in, steil naar omhoog !
Een attractie in een pretpark is er niks bij, vergeleken
met dit ! De piloot stelde ons gerust, en zei ons dat ze
voor zo'n situaties getraind zijn en dat er geen enkel
moment een gevaar was, maar op het eigenste moment
breekt het angstzweet je wel even uit hoor !

Enfin, eind goed al goed en ondertussen zitten we hier nu
weer rustig in de zetel, en gaat alles hier zijn gangetje weer...
Onze gedachten dwalen o zo vaak af naar onze kleine Thor,
wetende dat onze volgende reis naar Kazachstan meteen ook
de belangrijkste is. We kunnen niet wachten om hem bij ons
te hebben...
Tot binnenkort, Little Kazach dream !

donderdag 4 februari 2010

5 Februari 2010

GESLAAGD !!!

Deze morgen rechtbank gehad. Nerveus... ja wat wil je...
Eén van de belangrijkste dagen van ons leven..
Na enkele stressmomenten en verschillende vragen
van de rechter werd er een besluit genomen.
We worden officieel mama en papa van ons zoontje Thor !
De zitting is prima verlopen, alles verliep correct en ernstig
onder leiding van de vrouwelijke rechter.
We zijn opgelucht dat we eindelijk zo ver staan.
In normale omstandigheden vertrekt marie samen met
haar ma binnen twee weken terug naar almaty om
hem op te pikken uit het weeshuis. Uiteraard moeten we
nog enkele weken met hem in almaty verblijven tot alle
documenten in orde zijn. Tegen dan is thomas daar ook.

Bedankt voor alle steun die we tot hiertoe kregen van
iedereen.
We houden jullie verder op de hoogte

woensdag 3 februari 2010

4 Februari 2010

Rechtbank uitgesteld...

Na een lange en vermoeiende vlucht van bijna
2 dagen zijn we uiteindelijk toch aangekomen
in almaty. we hebben verschillende keren vertraging
gehad door het winterweer en wanneer we uiteindelijk
met het vliegtuig boven almaty cirkelden, kregen we van
de piloot te horen dat we niet konden landen vanwege
de dikke mist, resultaat was terugvliegen naar astana
en daar wachten op een volgende vlucht in beter weer
naar almaty... na bijna een dag extra is dit dan gelukt...

Eenmaal in ons hotel aangekomen, kregen we te horen dat
onze rechtzitting verplaatst werd naar vrijdag in plaats
donderdag.
We houden jullie op de hoogte...